ՄԵՐ ԼԵԶՈՒՆ
Այս բանաստեղծությունում, Համո Սահյանը, կարծես թե հիշեցնի մեզ, որ մեր լեզում այն է ինչ մեզ փրկել է շատ անգամներ:
Ի՞ՆՉ ԱՆԵՄ, ՄԱՅՐԻԿ
Համո Սահյանը, այստեղ խոսում է իր մոր մահի մասին: Որպես վերջին ապտակ նա ընդունում է այն ցավը որը նա ապրեց իր մոր կորուստից հետո:
ՈՉԻՆՉ ՉԻ ՓՈԽՎԻ
Համո Սահյանը, ցանկացել է ասի որ այս կյանքում ամեն ինչ տևում է շատ կարճ, թեկուզ երբ նա մահանա: Մի պահ կտխրեն նրա բարեկամները, սակայն որոշ ժամանակ անց, ամեն ինչ կվերադառանա իր տեղը:
ԱՌԱՋԻՆ ՍԵՐՍ
Համո Սայանը, պատմում է իր կյանքի երեք սիրո մասին, համեմատելով աղջիկներին ծաղիկների հետ:
A. G Blog 