Բոլոր նյութերը կարող եք գտնել այստեղ
Երկիրն է նիրհում
Ինձ թվում է Արմենուհի Տիգրանյանը այս բանաստեղծությունում խոսում է գիշերվա մասին, իր խոսքերով գիշերը ամեն ինչ քնում է իսկ սերը արթնանում սերը դեպի երկիր ու սիրվող էակին:
Մենք Ղարիբ Անցորդ…
Իմ կարծիքով Արմենուհի Տիգրանայնը այստեղ խոսում է մեր երկրի Հայաստանի մասին որը ընդմիշտ պայքարի մեջ դեպի ավելի լավը, բացի այդ խոսում է այն մասին, թե ինչպես ենք մենք վերադառնում այս երկիր և օգնում նրան:
Նորից մի Կարօտ…
Այստեղ Արմենուհի Տիգրանյանը խոսում է կարոտի իր սիրո հանդեպ, և նրանց երկար սպասված հանդիպման մասին:
Տարէք հողմեր…
Այս բանաստեղծությունում Արմենուհի Տիգրանյանը խոսում է իր հայրենիքի մասին, կարծես, թե նա ցանկանա թռչէլ հեռու այս աշխարից, կտռվի, գնա անցյալ, հետո հետ գա գնա իր սիրելի հող և, հետ գա:
Ո՞վ ես դու…
Այս բանաստեղծությունը պատմում է Արմենուհու սիրո մասին, թե ինչպես էր նա սիրահարվել:
A. G Blog 